اخبار و مقالات تراکتورسازی

در كنار اين مربيان وطنی البته مربيان خارجی بزرگی نيز در فوتبال تبريز منشأ اثر بوده اند كه بحث راجع به آنان در اين مقال نمی گنجد.

اما هرچه كه به نيمه دوم دهه 70 و دقيقا سال 1376 نزديک می شويم شاهد ورود برخی مربيان غيربومی به فوتبال تبريز هستيم كه همواره حواشی مختلف را در تيم های قبلی خود داشته و شهرت و كارنامه آنها در مربيگری در اغلب موارد بيشتر از اينكه در حيطه مسائل فنی باشد بيشتر به مسائل غير فوتبالی وابسته بوده است.

فوتبال تبريز دقيقا از زمانی كه مربيان بعضا مورددار ، حاشيه ساز ، حاشيه دار و منشوری به اين شهر گسيل شدند رو به افول گذاشته است. به عبارت بهتر يكی از دلايل اصلی افول فوتبال تبريز در دهه قبل در كنار ساير عوامل ، همين مربيان اخيرالاشاره بوده اند.

ورود بی حد و حصر بازيكنان بی كيفيت غيربومی توسط اينگونه مربيان ، حيف و ميل بودجه های ناچيز باشگاه های تبريزی ، فراموش شدن توجه باشگاه ها به رده های پايه و پرورش بازيكنان (بازيكن سازی) از طريق تيم های پايه از نتايج هجوم اين گونه مربيان به فوتبال شمالغرب و تبريز بوده است.

با اين شرايط اين سؤال پيش می آيد كه چرا مديران باشگاه ها بدون درنظرگرفتن و گاهاً دانستن اين مسائل به مربيان غيربومی ميل و اشتياق دارند؟

پر واضح است بدست آوردن نتايج كوتاه مدت ، مخفی شدن در پشت حواشی مثبت و منفی ورود اين گونه مربيان ، بعضا همكاسه شدن با مربيان اينچنينی در هزينه تراشی از جمله عوامل به خدمت گرفتن چنين مربيانی بوده است.

متصل نمودن ورزش و باشگاه داری صرف به مقولات ديگر و تحت الشعاع قرارگرفتن امور مهم ديگر استانی در سايه نتايج تيم ها از جمله مدخل هایی است كه حاشيه تراشان با واقف بودن به آن ، تبريز را برای ادامه حيات ورزشی خود انتخاب می كنند.

برخی مديران ورزشی باشگاه ها همواره با انتخاب های عجیب و غریب از بين چنين مربيانی اهدافی را دنبال می كنند كه برای خيلی ها مشخص نيست!

شايد لحن اين نوشتار تلخ باشد اما بايد گفت خسارات و ضررهای مادی و معنوی كه انتخاب های اكثراً نابجای اين مديران بر فوتبال و ورزش شمالغرب و علی الخصوص تبريز تحميل می كنند بايد همواره مورد توجه و ملاحظه ناظران و مديران ارشد استانی باشد تا احيانا آبروی فوتبال آذربايجان و تبريز با خطر مواجه نگردد كه متأسفانه در برهه های زمانی متفاوت ، شاهد آبروريزی هایی نيز بوده ايم.